Zakelijke gegevens
Titel : Je moet dansen op mijn graf Schrijver (auteur): Aidan Chambers Vanaf: ca. 14 jaar Verhaalsoort(genre): Hier en nu Aantal pagina’s: 240 Prijzen: - Korte samenvatting 'Hoor eens,' zei Barry hij kwam van het bed naar me toe en liet die gevaarlijke glimlach weer zien. 'Ik wil iets met je afspreken.' 'Oké,' zie ik. 'Ik neem elke gok één keer.' 'Wie van ons twee ook eerder doodgaat, de ander belooft dat hij op zijn graf zal dansen.' Hal denkt dat zijn vriend Barry een geintje maakt, maar die is bloedserieus. En wat Hal nooit had verwacht is dat hij zich uiteindelijk gedwongen zal zijn op Barry's graf te dansen. Zijn omgeving is geschokt door deze grafschennis: Hal zal zich moeten verantwoorden. In de stukken die hij voor de maatschappelijk werkster schrijft wordt stapje voor stapje onthuld wat voor ingewikkelde liefdesrelatie Barry en Hal hadden. (Achterkant boek) Beoordeling Je moet dansen op mijn graf is een literair verhaal waar meerdere verhaallijnen in voor komen. Het boek is niet in een chronologische volgorde geschreven. Het boek is vanuit Hal geschreven. Het boek heeft dus een ik- perspectief. Dit kan een voordeel zijn om je beter in het boek in te leven. Er worden veel literaire en oude woorden in het boek gebruikt. Dit komt omdat het boek in 1982 geschreven is. Dit kan vervelend zijn voor de lezer. Het is een psychologisch boek dat goed inleefbaar is. Hoe dichter je bij het einde komt, hoe meer je te weten komt over de band van de jongens. (Lisa) Beoordeling De volledige titel is Je moet dansen op mijn graf: een leven en een dood in vier delen, honderdzeventien stukjes, zes doorlopende verslagen en twee krantenknipsels, met een paar grappen, een stuk of drie puzzels, wat voetnoten en af en toe een ramp om het verhaal te laten lopen. Het boek is vertaald vanuit het Engels, waar het ‘Dance on my grave’ heet. Het verhaal begint met een krantenkop. Eigenlijk roept deze krantenkop gelijk de hoofdgedachte van het boek naar boven: Waarom heeft Hal (de hoofdpersoon) gedanst op Barry ’s graf? De twee thema’s die in dit boek duidelijk de overhand hebben zijn de dood en homoseksualiteit/vriendschap tussen twee mannen. Hoewel Barry en Hal een koppel zijn, en dus homoseksueel, heeft de schrijver het hier nooit over. Je voelt de spanning tussen die twee, maar het wordt nooit bij naam genoemd. Ook het feit dat ze seks hebben met elkaar, wordt op geen enkele manier beschreven en toch weet je dat het zo is. Het taalgebruik en de opbouw is vrij moeilijk. Hoewel het boek in dagboekvorm is geschreven, wordt het verhaal vaak onderbroken met flashbacks. Het grootste deel van de tijd is Hal aan het woord, maar dit wordt afgewisseld door de maatschappelijk werkster die probeert te achterhalen wat Hals motieven waren toen hij het ’s nachts naar het kerkhof ging om te dansen op het graf van zijn overleden vriend. Dit boek is een aanrader voor de ervaren en enthousiaste lezer, die het niet erg vindt om af en toe even na te moeten denken. (Mandy) Beoordeling Het boek is vanuit Hal geschreven, het heeft dus een ik-perspectief. Het taalgebruik van het boek kan best lastig zijn, omdat het in 1982 geschreven is en dus wat oudere woorden bevat. Het boek is erg meeslepend en het is echt een boek waarbij je goed moet nadenken. Het is niet in chronologische volgorde geschreven, ondanks dat het een dagboek is. Er zitten onderbrekingen in van o.a. krantenknipsels. Je komt er in het boek steeds meer achter waarom Hal op het graf heeft gedanst en wat zijn relatie met Barry inhoudt, hoe dichter je bij het einde komt, hoe meer je te weten komt over de speciale band van de jongens. Door het nogal vage begin kan je nieuwgsierig worden naar wat er verder gebeurt, omdat het niet gebruikelijk is. Als je van een spannend boek houdt en het niet erg vindt om over homoseksualiteit te lezen, is dit boek een echte aanrader. (Denise) Tips http://nl.wikipedia.org/wiki/Aidan_Chambers ( informatie over Adain Chambers en zijn werk) |